Το ημερολόγιο έγραφε 7 Οκτωβρίου 2020. Η ημέρα που η Δημοκρατία νίκησε. Ένας χρόνος συμπληρώνεται από την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση.
Η ανακοίνωση της απόφασης από την πρόεδρο του δικαστηρίου, Μαρία Λεπενιώτη, η κραυγή της Μάγδας Φύσσα Παύλο μου νικήσαμε που έγινε το μήνυμα μιας ολόκληρης κοινωνίας και τα περίπου 30.000 άτομα που συγκεντρώθηκαν έξω από το Εφετείο, ενώνοντας τις φωνές τους σε ένα σύνθημα: «Δεν είναι αθώοι. Οι ΝΑΖΙ στη φυλακή» σημάδεψαν τη συγκεκριμένη ημέρα.
Στο εδώλιο κάθισαν 68 κατηγορούμενοι. Μέλη τοπικών οργανώσεων, στελεχών και ο Γενικός Γραμματέας της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος, οι οποίοι αντιμετώπισαν την κατηγορία της διεύθυνσης ή ένταξης σε εγκληματική οργάνωση με βάση το άρθρο 187 του ελληνικού Ποινικού Κώδικα.
Συνεκδικάστηκαν συνολικά τρία κακουργήματα: Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η απόπειρα ανθρωποκτονίας του Αιγύπτιου αλιεργάτη, Αμπουζίντ Εμπάρακ, και η απόπειρα ανθρωποκτονίας των στελεχών του ΚΚΕ και μελών του ΠΑΜΕ. Ενώ συνεξετάστηκαν άλλες 60 υποθέσεις και σε αφορούν εγκλήματα για τα οποία έχουν καταδικαστεί ή κατηγορούνται τα μέλη της Χρυσής Αυγής.
Η απόφαση με την οποία κρίθηκαν ένοχοι όλοι οι κατηγορούμενοι, έγινε δεκτή ως δικαίωση από την κοινωνία, ενώ απασχόλησε όλα τα ΜΜΕ παγκοσμίως.
Πρόκειται για μια απόφαση που θα μείνει στα χρονικά της ιστορίας, μία νίκη για τη Δημοκρατία, μια ημέρα χαράς.
Μεγαλειώδης ήταν η αντιφασιστική συγκέντρωση έξω από το Εφετείο, σε μια εποχή που τέτοιου μεγέθους διαδηλώσεις δεν ήταν ιδιαίτερα συνηθισμένες λόγω του φόβου της πανδημίας του κορονοϊού, αλλά και της παραίτησης των πολιτών έπειτα από δέκα χρόνια κρίσης και σκληρής λιτότητας. Το κάλεσμα εκείνη τη μέρα, όμως, ήταν πάνω από ιδεολογίες, ηλικίες και όποιες άλλες κοινωνικές και οικονομικές διαφορές.