Παγκόσμια Ημέρα κατά της Θανατικής Ποινής


Η 10η Οκτωβρίου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Θανατικής Ποινής με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Συνασπισμού για την Κατάργηση της Θανατικής Ποινής (World Coalition against the Death Penalty), που συνενώνει τουλάχιστον 150 μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ), δικηγορικούς συλλόγους, τοπικές αρχές και συνδικάτα.

Στατιστικά Στοιχεία

  • 106 χώρες του κόσμου έχουν καταργήσει την θανατική ποινή, 8 μερικώς, 28 στην πράξη, ενώ σε 56 διατηρείται.
  • Οι 10 πρώτες χώρες σε αριθμό εκτελέσεων θανατοποινιτών το 2018 είναι: Κίνα, Ιράν, Σαουδική Αραβία, Βιετνάμ, Ιράκ, Αίγυπτος, ΗΠΑ, Ιαπωνία, Πακιστάν και Σινγκαπούρη.
  • Στη χώρα μας κανένας άνθρωπος δεν έχει υποβληθεί στην «εσχάτη των ποινών» από το 1973, ενώ από το 1993 η θανατική ποινή έχει καταργηθεί και δια νόμου, εκτός από τα στρατιωτικά εγκλήματα σε περίοδο πολέμου.
  • Στις ΗΠΑ, 29 από τις 50 πολιτείες υποστηρίζουν τη θανατική ποινή. 25 άνθρωποι εκτελέστηκαν στις ΗΠΑ το 2018, ανεβάζοντας τον αριθμό σε 1499 από το 1976, οπότε επανήλθε η θανατική ποινή με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ο αριθμός των μελλοθανάτων στις ΗΠΑ ξεπερνά τις 2500.
  • Στις ΗΠΑ εκτελέστηκαν 22 ανήλικοι μεταξύ 1976 – 2005, οι περισσότεροι από οποιαδήποτε χώρα του κόσμου. Σημειώνεται ότι η εκτέλεση ανηλίκων απαγορεύεται από τις διεθνείς συνθήκες.

Παιδιά:Τα αόρατα θύματα της θανατικής ποινής

Θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Θανατικής Ποινής 2019 είναι: «Παιδιά: Τα αόρατα θύματα της θανατικής ποινής». Η αφορμή δόθηκε από την επικείμενη συμπλήρωση 30 χρόνων από την υιοθέτηση της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού (20 Νοεμβρίου 1989).

Συχνά ξεχασμένα, τα παιδιά των γονέων που έχουν καταδικαστεί σε θάνατο ή εκτελέστηκαν, φέρουν ένα βαρύ συναισθηματικό και ψυχολογικό φορτίο που ισοδυναμεί με παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.

Αυτός ο τραυματισμός της παιδικής ψυχής μπορεί να συμβεί σε όλα τα στάδια της ποινικής διαδικασίας: σύλληψη, δίκη, καταδίκη, αναμονή εκτέλεσης, ημερομηνία εκτέλεσης, η ίδια η εκτέλεση και τα επακόλουθά της.

Οι επαναλαμβανόμενοι κύκλοι ελπίδας και απογοήτευσης που συνοδεύουν όλα αυτά τα στάδια και επιπροσθέτως ο στιγματισμός από την κοινότητα στην οποία ζουν, μπορεί να έχουν αντίκτυπο στην διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός παιδιού.